Από τους αρχαίους χρόνους οι άνθρωποι φοβούνται τις εκλείψεις. Αυτή η παροδική εξαφάνιση των Φώτων, του Ηλίου και της Σελήνης στον ουρανό, έπαιρνε τρομακτικές διαστάσεις στην αρχαιότητα καθώς πίστευαν ότι ήταν σημάδι των θεών που εξέφραζαν τη δυσαρέσκειά τους και σκοτείνιασαν την γη. Στην κινεζική μυθολογία, οι εκλείψεις σχετίζονταν με τους δράκους. Για τις ηλιακές εκλείψεις συγκεκριμένα, πίστευαν πως ο δράκος καταβρόχθιζε τον ήλιο. Ίδια πεποίθηση υπήρχε και στην αρχαία Αίγυπτο όπου ο ερπετοειδής θεός Απέπ, καταβρόχθιζε τον ήλιο. Καθόλου τυχαία λοιπόν, στο συλλογικό μας ασυνείδητο οι εκλείψεις έχουν πάρει την έννοια του κακού οιωνού.
Στους μεσαιωνικούς χρόνους, όπου η αστρολογία έγινε απαραίτητο εργαλείο για τους βασιλιάδες και τους ηγεμόνες, μία έκλειψη ήταν μία σαφής ένδειξη ότι ο βασιλιάς είτε θα χάσει την εξουσία, είτε τη ζωή του.
Από τις Γραφές μαθαίνουμε ότι την ημέρα της Σταύρωσης του Χριστού, το φως του ήλιου σκοτείνιασε από τις 12 έως τις 3 το μεσημέρι και έκανε δυνατό σεισμό, μία αναφορά που έχει αποδοθεί σε έκλειψη Ηλίου. (Το σημείο αυτό των γραφών έχει ταλανίσει πολύ τους ιστορικούς καθώς μπορεί να δώσει μία ακριβή χρονολόγηση σχετικά και με την γέννηση του Χριστού, αν ληφθεί υπόψιν ότι ο Χριστός πέθανε 33 ετών. Ωστόσο, η πιθανότητα για έκλειψη ηλίου καταρρίπτεται λόγω του εβραϊκού Πάσχα που συνέπεσε με τη Σταύρωση και αυτό πάντα έπεφτε σε Πανσέληνο).
Μία από τις πρώτες εκλείψεις που καταγράφτηκε ήταν αυτή του Θαλή στις 28 Μαΐου του 585 π.Χ. Ο Θαλής ήταν ο πρώτος που μπόρεσε να υπολογίσει το φαινόμενο της έκλειψης. Ο Ηρόδοτος εξιστορεί πως η έκλειψη ήταν ένας σοβαρός οιωνός και εξαιτίας αυτού, ο πόλεμος μεταξύ Μηδών και Λυδών έπαυσε, και τελικά οδήγησε σε ανακωχή.
Μία άλλη ιστορικά καταγεγραμμένη έκλειψη ήταν αυτή του 1133 μ.Χ, την ημέρα που ο Ερρίκος Ι της Αγγλίας απέπλευσε προς τη Νορμανδία. Οι αστρολόγοι είχαν προβλέψει ότι ο βασιλιάς μπορεί να μην επέστρεφε ποτέ. Πράγματι ο Ερρίκος Ι πέθανε στη Γαλλία, λίγο αργότερα.
Η έκβαση μαχών καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας φαίνεται πως επηρεάστηκε από τις εκλείψεις. Ο πιο γνωστός θρύλος που σχετίζεται με πολεμική έκβαση και έκλειψη είναι κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης. Το 1453 ο Μωάμεθ βομβάρδιζε τα τείχη της πόλης. Οι Βυζαντινοί ήταν εξουθενωμένοι από την πολιορκία αλλά τους παρηγορούσε ο θρύλος ότι η Κωνσταντινούπολη δεν θα έπεφτε ποτέ ενώ το φεγγάρι γέμιζε. Όμως τη νύχτα της 22ης Μαΐου, το φεγγάρι σηκώθηκε στον ουρανό με μία έκλειψη κάτι που έριξε κατακόρυφα το ηθικό των Βυζαντινών. Ο Μωάμεθ ήξερε τον θρύλο -όπως και το ότι ήταν κακός οιωνός για τη μάχη- και περίμενε μερικές μέρες πριν ξεκινήσει εκ νέου την επίθεση του όταν πλέον το φεγγάρι θα ήταν σε χάση. Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι Τούρκοι βρήκαν ένα μικρό άνοιγμα το οποίο είχε μείνει ανοιχτό κατά λάθος. Ήταν το μόνο που χρειάζονταν για να μπουν στην Πόλη. Η λεηλασία κράτησε τρεις μέρες καθώς το φεγγάρι μειωνόταν.
Παρότι κάθε μήνα έχουμε Νέα Σελήνη και Πανσέληνο, η υπαίτιοι για τις εκλείψεις είναι οι Δεσμοί της Σελήνης. Οι Δεσμοί της Σελήνης είναι δύο νοητά μαθηματικά σημεία, το ένα απέναντι ακριβώς από το άλλο, όπου η τροχιά της Σελήνης τέμνει το επίπεδο της εκλειπτικής, δηλαδή τη φαινομενική τροχιά του Ήλιου. Αν η Πανσέληνος ή η Νέα Σελήνη πραγματοποιηθούν κοντά στους Δεσμούς ,τότε έχουμε έκλειψη.
Οι εκλείψεις χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με το αν είναι ηλιακές ή σεληνιακές. Όσο πιο κοντά είναι οι δεσμοί της Σελήνης με την εκάστοτε Πανσέληνο ή Νέα Σελήνη, έτσι αναλόγως καθορίζουμε αν μία έκλειψη είναι ολική, μερική, παρασκιάς κ.τ.λ
Εκλείψεις έχουμε περίπου δύο με τρεις φορές τον χρόνο, ενώ κάποιες χρονιές μπορεί να έχουμε περισσότερες, όπως το 2020 που είχαμε έξι (άλλο ένα γεγονός που έκανε το 2020 μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά)!
Τα σημεία αυτά, οι Δεσμοί της Σελήνης, ή αλλιώς Βόρειος και Νότιος Δεσμός, είναι γνωστά και από τη μεσαιωνική αστρολογία ως το "κεφάλι του δράκου" και η "ουρά του δράκου" και έχουν μία καρμική χροιά. Κατά πολλούς αστρολόγους σχετίζονται με την παρελθούσα εμπειρία, δηλαδή τις προηγούμενες ενσαρκώσεις.
Το γεγονός ότι οι Δεσμοί της Σελήνης δεν είναι ουράνια σώματα, πάρα μόνο μαθηματικά σημεία, έκανε πολλούς αστρολόγους και ερευνητές να αγνοούν και να παραβλέπουν για πολλά χρόνια την ύπαρξή τους. Ωστόσο στην ινδική αστρολογία, η οποία επίσης είναι και η αστρολογία πού βασίζεται στην πεποίθηση της μετενσάρκωσης, οι Δεσμοί της Σελήνης χρησιμοποιήθηκαν συστηματικά και θεωρήθηκαν ίσως και οι πιο σημαντικοί παράγοντες σε ένα ωροσκόπιο. Από τα γεωγραφικά σημεία που είναι ορατές οι εκλείψεις, προμηνύουν κοσμικές αλλαγές και γεγονότα στις χώρες που μία έκλειψη -ειδικά η ηλιάκη- είναι ορατή. Στα προσωπικά ωροσκόπια κρίνεται κυρίως ποιους πλανήτες του γενεθλίου ωροσκοπίου μας "βλέπει" μία έκλειψη, με πιο σημαντικές τις εκλείψεις που πέφτουν πάνω στον Ήλιο, τη Σελήνη και τον Ωροσκόπο μας.
Σε μία ηλιακή έκλειψη έχουμε τη Σελήνη που μπαίνει μπροστά από τον Ήλιο και συμβολίζει τα μπλοκαρίσματα του παρελθόντος που έρχονται να μπλοκάρουν το μέλλον. Σε μία σεληνιακή έκλειψη αντίθετα, η γη μπαίνει μεταξύ του Ήλιου και της Σελήνης και δημιουργεί μία σκιά πάνω στη Σελήνη. Με μία συμβολική ερμηνεία θα λέγαμε ότι είναι η περίοδος που χρειάζεται να αποχαιρετήσουμε πράγματα και ανθρώπους και να υποδεχτούμε νέες καταστάσεις.
Σαφέστατα μία ηλιακή έκλειψη μπορεί να προκύψει μόνο σε Νέα Σελήνη, ενώ μία σεληνιακή έκλειψη μπορεί να προκύψει μόνο σε Πανσέληνο.
Ο λόγος που οι εκλείψεις έχουν αρνητική χροιά είναι γιατί οποιοδήποτε σταμάτημα του φωτός και της ενέργειας θεωρείται αρνητικό. Ωστόσο δεν είναι πάντα έτσι καθώς στην εποχή μας πια έχουμε μελετήσει αρκετά τις εκλείψεις και θεωρούμε ότι οι εκλείψεις σηματοδοτούν σημαντικά γεγονότα της ζωής, χωρίς να είναι απαραίτητα και πάντοτε αρνητικά.
[....]
Οι ηλιακές εκλείψεις ανήκουν σε οικογένειες, οι οποίες ονομάζονται κύκλοι Σάρος ( Σάρος σημαίνει επανάληψη). Η κάθε οικογένεια έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Οι κύκλοι Σάρος ανακαλύφθηκαν αρχικά από τους Βαβυλώνιους και οι αρχαίοι Έλληνες τελειοποίησαν το σύστημά τους. Κάθε κύκλος κρατάει για πάνω από 1.000 χρόνια. Το γεγονός ότι μία έκλειψη ανήκει σε μία οικογένεια της οποίας η αρχική έκλειψη ξεκίνησε πριν από χίλια χρόνια για παράδειγμα, μας δίνει μία διαφορετική αίσθηση του χρόνου καθώς βάζει τον χρόνο σε ένα διαφορετικό πλαίσιο από ότι εμείς οι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε. Μία έκλειψη λοιπόν που συμβαίνει σήμερα είναι σαν να κουβαλά τον απόηχο του παρελθόντος, για αυτό και συχνά οι εκλείψεις λέγονται και τρύπες στο χωροχρόνο.
Έτσι λοιπόν, οι ηλιακές εκλείψεις δεν είναι τυχαία γεγονότα μεμονωμένα στο χωροχρόνο. Κάθε σειρά Σάρος παράγει μία ηλιακή έκλειψη κάθε 18 χρόνια και μερικές ημέρες (9 έως 11 ημέρες εξαρτάται από τα δίσεκτα έτη). Επίσης κάθε σειρά Σάρος παράγει διαδοχή εκλείψεων με την καθεμία να είναι μισή έως μία μοίρα από ή προς τον άξονα των δεσμών. Κάθε σειρά ξεκίνα σαν μία μικρή μερική έκλειψη, είτε στον Νότιο, είτε στον Βόρειο Πόλο. Αυτή η έκλειψη έχει τροχιά μεταξύ 15 και 18 μοιρών μπροστά από τον άξονα των δεσμών. Κατά τη διάρκεια του κύκλου, κάθε έκλειψη θα γίνεται όλο και κοντυνότερα στον άξονα, σταδιακά μειώνοντας την τροχιά μεταξύ της έκλειψης και του άξονα. Αυτό μπορεί να πάρει μέχρι και εκατοντάδες χρόνια και, σταδιακά σε αυτά τα χρόνια, οι εκλείψεις κινούνται από μερικές σε ολικές. Μετά από περίπου 650 χρόνια η σειρά θα φτάσει σε απόλυτη σύνοδο με τον άξονα των δεσμών, και θα συνεχίσει μετά το ταξίδι της απομακρυνόμενη πάλι από τους δεσμούς. Στο τέλος του κύκλου, όταν η σειρά φτάσει σε μία μικρή μερική έκλειψη περίπου 18° πίσω από τον άξονα ο κύκλος θα τελειώσει. Ο κύκλος θα κλείσει στον αντίθετο Πόλο από ότι ξεκίνησε, δηλαδή μία έκλειψη που ξεκίνησε στον Νότιο πόλο θα κλείσει τον κύκλο της στον Βόρειο Πόλο και το αντίστροφο.
Οι σεληνιακές εκλείψεις εν αντιθέσει είναι υποπροϊόντα της γεωμετρίας της κάθε ηλιάκης έκλειψης, δηλαδή παράγονται μετά από κάθε ηλιακή έκλειψη. Εφόσον η ηλιακή έκλειψη είναι μία Νέα Σελήνη, 14 μέρες αργότερα στην Πανσέληνο θα έχουμε μία έκλειψη σελήνης.
Το 2021 έχουμε τέσσερις εκλείψεις και η πρώτη θα σημειωθεί στις 26 Μαΐου στις 11:13 το πρωί (UT) στην 5° του Τοξότη. Πρόκειται για μία ολική σεληνιακή έκλειψη, η οποία θα δώσει μεγάλα κοσμικά γεγονότα (πιθανόν και γεωλογικές καταστροφές) καθώς ο πλανήτης Δίας που σχετίζεται με την παγκοσμιότητα θα συμμετέχει σε αυτήν. Παράλληλα η Αφροδίτη και ο Ερμής θα σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών με τον πλανήτη Ποσειδώνα. Η έκλειψη αυτή θα επηρεάσει τα ζώδια του μεταβλητού σταυρού, (Διδύμους, Τοξότες, Ιχθύες και Παρθένους) και συγκεκριμένα όσους έχουν πλανήτες μεταξύ 2°-8°, με ευεργετικό τρόπο. Ωστόσο η επιρροή του Ποσειδώνα σε αυτή την έκλειψη θέλει ιδιαίτερη προσοχή καθώς δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις και τις συνεργασίες, λάθη κρίσης, ασάφεια και οικονομικές χασούρες. Σε συνδυασμό με την επιρροή του Δια που τείνει προς την υπερβολή, τα μεταβλητά ζώδια ειδικά όσοι έχουν πλανήτες μεταξύ 20-25°, θα πρέπει να προσέχουν περισσότερο καθώς βρίσκονται σε μια ασαφή μα μεταλλακτική περίοδο.
Η πρώτη ηλιακή έκλειψη της χρονιάς θα λάβει χώρα στις 10 Ιουνίου ώρα 10:50 π.μ (UT) στις 19° 47' των Διδύμων. Μία έκλειψη που πάλι θα επηρεάσει τα μεταβλητά ζώδια και ειδικά όσους έχουν πλανήτες από τη 17°-22° των ζωδίων αυτών. Η έκλειψη αυτή ανήκει στην οικογένεια Σάρος 5North και η πρώτη έκλειψη αυτής της οικογένειας πραγματοποιήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1624 και θα ολοκληρωθεί το 2868.
Η αρχική έκλειψη ήταν σε σύνοδο με τον πλανήτη Ποσειδώνα, ενώ ο Άρης βρισκόταν στο μεσοδιάστημα του Ερμή και του Ουρανού. Η οικογένεια λοιπόν αυτή, έχει μία δημιουργική χροιά πού μπορεί να συνοδεύεται από προφητικά όνειρα, ξαφνικές ιδέες καθώς και άλλα ψυχικά μηνύματα που θα έρθουν στην επιφάνεια με σκοπό να κινητοποιήσουν για δράση. Η ξαφνική πραγματοποίηση γεγονότων μετά από ξαφνικές ιδέες είναι συνηθισμένη με βάση την ταυτότητα αυτού του κύκλου.
Η παρούσα λοιπόν έκλειψη της 10ης Ιουνίου θα είναι με τη συμμετοχή του Ερμή, ενώ οι πλανήτες Ουρανός και Κρόνος πού από την αρχή της χρονιάς βρίσκονται σε ένα τετράγωνο, θα πλησιάζουν πάλι ο ένας τον άλλον με γωνία σχεδόν ακριβείας 90°. Η ίδια έκλειψη θα έχει πάλι την συμμετοχή του Ποσειδώνα και έτσι οι παρεξηγήσεις, οι εξαπατήσεις και οι αναταραχή θα πρωταγωνιστήσουν στη ζωή των μεταβλητών ζωδίων, κυρίως σε όσουν έχουν πλανήτες ή ωροσκόπο από 17-22°. Οι Ταύροι, Σκορπιοί, Λέοντες και Υδροχόοι θα πρέπει επίσης να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την Τιτανομαχία των Κρόνου και Ουρανού που ο ένα προστάζει περιορισμό κι ο άλλος ελευθερία και σπάσιμο των περιορισμών. Μια όψη πολύ περιγραφική για τα όσα βιώνουμε με τους περιορισμούς λόγω του ιού και δεν αποκλείεται να έχουμε και περαιτέρω εντάσεις.
Η επιρροή των εκλείψεων κρατάει αρκετό καιρό και οι θεωρίες σχετικά με το πόσο καιρό, διχάζει πολλούς αστρολόγους. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση δεν μιλάμε για επιρροή ημερών. Οι ημέρες πριν από την έκλειψη και μετά, είναι σαφώς οι μέρες που πιθανότατα μπορεί να έχουμε εκδήλωση γεγονότων, όμως η εκδήλωση μπορεί να γίνει και σε μία διαφορετική χρονική στιγμή όταν θα έχουμε ενεργοποίηση της έκλειψης από κάποιον άλλον πλανήτη, συνήθως από τον Άρη που είναι ο λεγόμενος αστρολογικός πυροκροτητής. Με βάση λοιπόν αυτό, οι ενεργοποιήσεις της έκλειψης μέσα στη χρονιά θα σημειωθούν τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου και τις αρχές του Σεπτεμβρίου. Στις 12 Σεπτεμβρίου, στις 6-11 Δεκεμβρίου και στις 9 Ιανουαρίου.
Άρθρο από το Imaginarium Magazine, τεύχος Μαίου.
Αναστασία
Comments